Ik ben Jan van Rooden, osteopaat met 25 jaar ervaring en van oorsprong fysio-manueel therapeut.
Naast osteopaat ben ik orthomoleculair therapeut volgens de klinische Psycho-Neuro-Immunologie, de PNI.
Jan van Rooden DO mro,
osteopaat in Huizen
DIT IS HET ADRES: lees aub de routebeschrijving.
Als osteopaat richt ik mij op het begrijpen van het lichaam met al zijn systemen en hun onderlinge samenhang. Naast het uitwendige bewegingsapparaat zijn dat de orgaansystemen, het immuunsysteem, het zenuwstelsel en het spijsverteringsstelsel. Deze systemen vinden hun samenhang in de relaties tussen anatomie, functie en klachtenbeelden.
Tijdens een behandeling beoordeel ik het lichaam van top tot teen en geef ik je inzicht in de oorzaken en mechanismen van je klachten.
Osteopathie kent een breed toepassingsgebied, maar na verloop van tijd ontwikkel je als behandelaar specifieke vaardigheden en interesses binnen dit vakgebied.
Rugklachten kan ik doorgaans snel en effectief verhelpen. Ik ben echter geen voorstander van een snelle “quick fix”, zoals simpelweg kraken als tijdelijke oplossing. Wat ik daarentegen doe is analyseren waarom en hoe de klachten ontstaan, en vooral hoe ze structureel en het liefst op lange termijn opgelost kunnen worden. Daarvoor kunt u bij mij terecht. Meestal zijn twee tot drie behandelingen (en eventueel een controle) voldoende om merkbare verbetering te realiseren.
De rug zelf is ontzettend sterk. Het idee van een “verschoven wervel” is een misverstand. Rugpijn ontstaat vaak als gevolg van verstoringen elders in het lichaam, zoals vanuit het bekken, de benen of zelfs vanuit de ingewanden. Het is dus nooit kwestie van “even rechtzetten”.
Als de pijn plotseling hevig toeslaat en je moeite hebt met normaal bewegen, is het belangrijk om rust te nemen en thuis te blijven. Eventueel kun je wat pijnstillers nemen.
Wissel lopen, zitten en liggen af tot de ergste pijn afneemt en je weer (weliswaar nog wel met pijn) normaal kunt bewegen. Behandeling is in zo’n acute fase meestal niet zinvol, omdat het lichaam in een hoge staat van stress verkeert. De oorzaak van de pijn blijft verborgen in een soort “afweermodus” en dat heeft een reden.
Als je in deze situatie zou gaan manipuleren, kan dat averechts werken en zelfs schade veroorzaken. Wacht tot het lichaam deze afweermodus onder controle heeft. Ten teken daarvan zullen de spieren vanzelf ontspannen, je lichaam kan weer uit de stress komen en je kunt normaler bewegen. Dàn gaan we kijken naar de blokkades die de pijn veroorzaken. Dat is ook het moment waarop u mij kunt benaderen en gaan we aan de slag.
Het bekken kan niet even “recht gezet worden”!
Een anatomisch beenlengteverschil van maximaal 1,5 cm (!) is in de geneeskunde een toegestane marge omdat dit wordt gecompenseerd door het bekken. Sterker nog, de (klinische) beenlengte verandert continu tijdens het lopen, bij elke stap die we zetten!
Dit gebeurt door beweging in de zogenaamde “S – I” gewrichten, de gewrichten die de twee bekkenhelften verbinden met het centraal gelegen heiligbeen, dat een verlengde is van de wervelkolom.
Deze “interne” beweeglijkheid van het bekken is cruciaal voor de algehele balans van het lichaam. Niet alleen rugklachten, maar ook hardnekkige sportblessures zoals hamstring-klachten, een runners- of jumpers-knee, achilluspeesklachten of liespijn kunnen hun oorsprong vinden in verlies van beweging in het bekken. Ook uitstralende pijn in één of beide benen kan hiervan het gevolg zijn.
De oplossing ligt in het herstellen van die beweeglijkheid. Omdat deze beweeglijkheid voortdurend aanwezig en noodzakelijk is, zult u begrijpen dat een eenvoudig “recht zetten” van het bekken, net als bij de rug, een misverstand is.
Behandelen van het bekken en het herstellen van de mobiliteit is geen eenvoudige zaak, maar daarvoor heb ik een specifieke methode. We beginnen met het achterhalen van het mechanisme achter het verlies van mobiliteit, en daarna werken we aan een oplossing. Dit moet normaliter binnen 2 behandelingen merkbare verbetering opleveren.
Maag- en darmklachten
Osteopathie richt zich op het herstellen van verstoorde lichamelijke mobiliteit, maar wat osteopathie uniek maakt, is het gebruik van “viscerale technieken”. Dit zijn zachte handgrepen die gericht zijn op het verbeteren van de mobiliteit en doorbloeding van de organen in de buik en borstkas. Het effect wordt zowel op mechanisch niveau als via het zenuwstelsel bereikt, waardoor een bewezen verbetering van de doorbloeding plaats vindt en de functie van organen en orgaansystemen wordt ondersteund.
Ik combineer osteopathie waar nodig met de kennis vanuit mijn andere vakgebied om een nog breder en effectiever behandelplan te kunnen bieden.
Brandend maagzuur, reflux
“Maagzuur” heeft tegenwoordig een negatieve bijklank gekregen. Het wordt vaak direct geassocieerd met “brandend” maagzuur, wat het tot een vervelend en ongewenst begrip maakt.
Het vermogen om maagzuur te produceren gaat al 350 miljoen jaar terug in de evolutie van gewervelde dieren, inclusief onze voorouders, Homo Sapiens.
Genetisch gezien verschillen we slechts 0,1% van de eerste Homo Sapiens die ongeveer 100.000 jaar geleden leefden. Hoewel we door de tijd heen epigenetisch zijn aangepast, blijft de fundamentele blauwdruk, het bouwplan, vrijwel onveranderd. Het feit dat de maagzuurproductie zo diep verankerd is in onze genen, wijst erop dat het een uiterst belangrijk mechanisme is. Het heeft ons gedurende de evolutie dan ook veel voordelen gebracht.
Reflux is geen ziekte op zich, maar eerder het gevolg van een verstoorde functie tussen maag en slokdarm. Brandend maagzuur is slechts een symptoom van deze verstoring
Reflux betekent dat de inhoud van de maag, en soms zelfs de inhoud van de twaalfvingerige darm (waaronder galproducten), terugvloeit naar de slokdarm. In het ergste geval komt deze inhoud zelfs in de mond terecht, wat de symptomen van brandend maagzuur kan veroorzaken.
In Europa blijkt 20% eens per week en zelfs gemiddeld 5% van de bevolking dagelijks last te hebben van brandend maagzuur!
Brandend maagzuur wordt een structureel probleem wanneer het vaker optreedt dan normaal, zelfs na een “gewone” maaltijd, en wanneer de symptomen langer aanhouden dan gebruikelijk, ondanks het gevoel dat de maag al leeg zou moeten zijn. Bijvoorbeeld wanneer reflux optreedt in de vroege nacht, terwijl de laatste maaltijd niet later dan rond zeven uur was.
Verborgen reflux
Bij een aanhoudende hoest, kriebelhoest of droge hoest kan er sprake zijn van wat we “verborgen” reflux noemen. Andere symptomen van verborgen reflux zijn onder meer: het constante gevoel van de keel willen schrapen, een loopneus na het eten, een globusgevoel (het gevoel dat er iets in de keel vastzit, zoals een golfbal), piepende ademhaling, middenoorontstekingen, laryngitis en sinusitis.
Verborgen reflux kan op de lange termijn gevaarlijk zijn, omdat de schade aan de slokdarm langzaam en ongemerkt kan verergeren.
Het sterke maagzuur kan de slokdarmwand beschadigen, wat leidt tot ontstekingen en uiteindelijk veranderingen in het slijmvlies (zoals de aandoening van de Barrettslokdarm) en zelfs slokdarmkanker. Maar het is niet alleen het maagzuur dat schadelijk is; ook de inhoud van de twaalfvingerige darm, die direct na de maag komt, kan terugvloeien naar de slokdarm. Dit is zelfs nog gevaarlijker, aangezien het een hoog gehalte aan spijsverteringsenzymen bevat. Daarom moet reflux altijd behandeld worden.
De reguliere behandeling bestaat meestal uit medicatie zoals zuurbinders of maagzuurremmers (PPI’s). Langdurig gebruik van deze medicijnen wordt echter afgeraden, aangezien ze het risico op (goedaardige) tumoren in de maagwand verhogen en de opname van vitamine B12 belemmeren.
De refluxbarrière
De belangrijkste oorzaak van reflux is volgens wetenschappelijk onderzoek een disfunctie van de zogenaamde “refluxbarrière” – de anatomische overgang tussen de slokdarm en de maag, ter hoogte van het middenrif. Ook de motiliteit (beweging) van de maag speelt een rol, dus de mate waarin de maag in staat is om de voedselbrij te mengen en te kneden.
Voeding?
In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen, is een bepaald voedingsmiddel meestal niet de belangrijkste oorzaak van reflux. Wel kunnen onze eetgewoonten, zoals snel of onvoldoende kauwen, te veel eten of het onjuist combineren van voedingsmiddelen, de voorvertering in de maag verstoren. Dit kan het legen van de maag vertragen, wat mogelijk leidt tot reflux, vooral wanneer er te laat op de dag wordt gegeten.
Brandend maagzuur krijg je omdat maagzuur op de verkeerde plek in je lichaam komt!
Soms wordt beweerd dat brandend maagzuur wordt veroorzaakt door een tekort aan maagzuur, en er wordt zelfs aangeraden om maagzuur in de vorm van een supplement in te nemen. Dit is echter een misverstand zonder wetenschappelijke onderbouwing. Logischerwijs staat dit in contrast met het feit dat maagzuurremmers wel degelijk helpen bij brandend maagzuur. Zuurbranden ontstaat namelijk alleen wanneer maagzuur niet in de maag blijft, maar terugstroomt naar de slokdarm.
Behandeling
Mijn behandeling is gericht op het achterhalen en aanpakken van de specifieke oorzaak van reflux bij elke patiënt. Dit gebeurt door zowel de leefstijl en eetgewoonten in kaart te brengen als door osteopathische manuele technieken toe te passen.
Daarnaast is er een “praktisch programma” waardoor je met een wetenschappelijk onderbouwde, natuurlijke benadering het gebruik van maagzuurremmers op een verantwoorde manier af kunt bouwen. Met praktische tips en oefeningen kun je zelf de controle terug krijgen over je gezondheid.
Reflux en PDS één en hetzelfde syndroom?
Als mens, “homo sapiens”, hebben we hetzelfde maagzuur als een hyena, een aaseter. Ons “microbioom” (de bacteriën in onze darmen) is vergelijkbaar met dat van een baviaan. Dit betekent dat we in principe alles wat wij als “mensenvoedsel” beschouwen, zouden moeten kunnen verteren.
Wanneer er echter al aan het begin van de spijsvertering, in de maag en twaalfvingerige darm, problemen ontstaan, heeft dit invloed op het verdere verteringsproces, wat bijvoorbeeld kan leiden tot het prikkelbare darmsyndroom (PDS). Sterker nog, een slechte mondhygiëne kan zelfs de oorzaak zijn! Binnen de wetenschap klinkt steeds vaker de opvatting dat PDS en reflux als één en dezelfde aandoening gezien zouden moeten worden.
Het bestaan van het SIBO-syndroom (Small Intestinal Bacterial Overgrowth), waarbij te veel bacteriën in de dunne darm zouden zitten, wordt daarentegen steeds vaker betwijfeld.